सप्ताहन्तमा अलि लामो हिड्ने मौका मिल्छ । कहिले कपनको
गुम्बा हुँदै ज्वागलसम्म पुग्छु त कहिले भङ्गाल । आज यस्तै हिँडाइमा निस्केको थिएँ
। घर फर्कँदा हाते फोनले झण्डै १० किलोमिटर हिँडेको देखायो ।
आफू जन्मेको परिवेशमा हिँड्नुको मजा अलग हुन्छ । मानिसका
अनुहारदेखि उनिहरूको दिनचर्या सबै नजिकका लाग्छन् । बाटोमा भेटिने भुस्याहा कुकुरसँग
पनि एकप्रकारको नजानिदो परिचय भएजस्तो लाग्छ । माटोको सुवासको त कुरै छोडौँ !
